σχεδιο απόφασης της συνέλευσης στις 19 Γενάρη

Πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 19 Γενάρη η πανελλαδική συνέλευση του Συντονισμού ενάντια στα μνημόνια και του Συντονιστικού των νοσοκομείων. Βρεθήκαμε μαζί, αγωνιστές από κλάδους και χώρους που παλεύουν ενάντια στην κλιμάκωση των επιθέσεων από τη μεριά της κυβέρνησης της ΝΔ και των εργοδοτών, σε βάρος των εργαζόμενων. Από τους εργαζόμενους στον ΟΤΕ, τις τράπεζες, τους εργολαβικούς σε ΕΛΠΕ, ΔΕΣΦΑ, και τράπεζες μέχρι τους εργαζόμενους στα Νοσοκομεία, τους Δήμους και τα Σχολεία, τους συμβασιούχους του ΟΑΕΔ, τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα που συγκρούονται καθημερινά με τις επιθέσεις των αφεντικών. Τα μέτωπα ανοίγονται μπροστά μας και ξεκινάμε να τα οργανώνουμε και να στηρίξουμε τους αγώνες, με την αυτοπεποίθηση ότι μπορούμε να νικάμε για να τα πάρουμε όλα πίσω.

          Η κυβέρνηση του Μητσοτάκη κλιμακώνει την επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους και τα συνδικάτα. Βάζει στόχο να ιδιωτικοποιήσει τα πάντα. Προφανώς τη ΔΕΗ με αρχή το κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων με πρόσχημα την “πράσινη ανάπτυξη”, αλλά ακολουθούν στην κυβερνητική ατζέντα η ΕΥΔΑΠ, η ΕΥΑΘ, τα EΛTA και βέβαια οι Μεταφορές που αποτελούν σταθερό στόχο ιδιωτικοποίησης για την Δεξιά μια που είναι μεγάλο φιλέτο. Οι ιδιωτικοποιήσεις όμως απλώνονται σε όλο το φάσμα των κοινωνικών αγαθών. Με εργαλείο τα ΣΔΙΤ (Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα) θέλουν να απλώσουν την ιδιωτικοποίηση στα νοσοκομεία και ταυτόχρονα να ξαναφέρουν τους εργολάβους σε καθαριότητα, μαγειρεία, φύλαξη. Αντίστοιχα στους ΟΤΑ δίνουν τη δυνατότητα στους δημάρχους, να δίνουν σε ιδιώτες ολόκληρους τομείς όπως η καθαριότητα, το πράσινο.

          Την ίδια ώρα σε συνεργασία με τα αφεντικά, η κυβέρνηση επιδιώκει το ακόμη μεγαλύτερο χτύπημα της σταθερής δουλειάς και την επέκταση της ελαστικοποίησης. Απολύσεις είτε με την μορφή της εθελούσιας, είτε απλά απολύσεις και στην θέση των απολυμένων νέοι ελαστικά εργαζόμενοι, εργολαβικοί, συμβασιούχοι. Αυτή είναι η εικόνα στις τράπεζες, στον ΟΤΕ και παντού. Και την ίδια ώρα στα δημόσια σχολεία οι προσλήψεις ουσιαστικά παγώνουν και οι αναπληρωτές θα έχουν να  ανταγωνιστούν με τους απόφοιτους της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Αφεντικά και κυβέρνηση βάζουν στο στόχαστρο τις Συλλογικές Συμβάσεις επιδιώκοντας την ουσιαστική κατάργηση τους γιατί δεν θέλουν κανέναν έλεγχο στις εργασιακές σχέσεις στους χώρους δουλειάς. Και ταυτόχρονα τσακίζουν ακόμη περισσότερο τα ασφαλιστικά δικαιώματα με το νέο ασφαλιστικό που φέρνουν στην βουλή.

          Για να υλοποιήσουν τις επιθέσεις σε βάρος των εργατικών δικαιωμάτων είναι απαραίτητο για την κυβέρνηση και τα αφεντικά το χτύπημα του συνδικαλισμού και του δικαιώματος στην απεργία, που.  Από τις δικαστικές παρεμβάσεις στα Συνδικάτα μέχρι την επίθεση στο ΜΕΤΡΟ, την ΠΟΣΠΕΡΤ, τον Άγιο Σάββα, τα σωματεία των εργολαβικών πρόκειται για μια σκληρή μάχη του εργατικού  κινήματος που είναι μπροστά μας.  

            Απέναντι σε αυτήν την κλιμάκωση η κυβέρνηση εισπράττει το δυνάμωμα της εργατικής αντίστασης. Από τους απεργούς των νοσοκομείων και των δήμων μέχρι τους τραπεζοϋπάλληλους και τις μεγάλες κινητοποιήσεις του Δεκέμβρη, και από τους εργολαβικούς των ΕΛΠΕ και των Τραπεζών μέχρι την απεργία διαρκείας του ΟΤΕ, οι εργαζόμενοι δίνουν σκληρές μάχες ενάντια στις επιθέσεις κυβέρνησης και εργοδοτών. Απέναντι στη ΝΔ έχουν βγει στην απεργιακή αντίσταση τόσο τα παραδοσιακά κομμάτια της εργατικής τάξης όπως στη ΔΕΗ, τον ΟΤΕ, τις τράπεζες αλλά και τα νέα κομμάτια συμβασιούχων, εργολαβικών, αναπληρωτών. Νέες δυνάμεις αθροίζονται στο μέτωπο της αντίστασης απέναντι στις κυβερνητικές και εργοδοτικές επιθέσεις. Αυτές τις μάχες βάζει στο κέντρο του ο Συντονισμός και το Συντονιστικό. Δεν θα αφήσουμε κανένα χώρο μόνο του στις μάχες που δίνει αλλά αντίθετα θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις κάθε αγώνας να βρίσκει την αλληλεγγύη από άλλους χώρους και κλάδους, κάθε μάχη να απλώνεται, και να δυναμώνει. Αυτές τις μάχες θα στηρίξουμε σε κάθε τους βήμα, θα τις ενισχύσουμε, θα τις βοηθήσουμε να δυναμώσουν και να νικήσουν

Κεντρικό ρόλο σε αυτή την προσπάθεια παίζει η σύγκρουση με τις σεξιστικές διακρίσεις και επιθέσεις σε βάρος των γυναικών που η κυβέρνηση της ΝΔ κλιμακώνει. Από τα 2000 ευρώ σε κάθε ελληνίδα που θα γεννήσει, μέχρι τις σεξιστικές διαφημίσεις στο ΜΕΤΡΟ. Από τις οικονομικές ανισότητες στους μισθούς μέχρι την διάλυση του κράτους πρόνοιας που φορτώνουν στις γυναίκες την αναπαραγωγή των νέων εργαζόμενων και την φροντίδα των ηλικιωμένων. Η επιτυχία της περσινής 8 Μάρτη όπου για πρώτη φορά γιορτάστηκε απεργιακά η παγκόσμια ημέρα των γυναικών στην χώρα μας, αποτελεί οδηγό και για σήμερα που κλείνουν 110 χρόνια από τη καθιέρωση της 8 Μάρτη παγκόσμια. Δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις τα αιτήματα της μισής εργατικής τάξης, των γυναικών, να γίνουν αιτήματα πάλης όλου του εργατικού κινήματος. Ξεκινάμε από τώρα με εκδηλώσεις σε όλους τους χώρους δουλειάς, με αποφάσεις από όλα τα σωματεία, και  συγκροτούμε παντού ομάδες οργάνωσης εργατικού συλλαλητηρίου την Κυριακή 8 Μάρτη στις 12 το μεσημέρι στην πλ. Κλαυθμώνος και σε όλες τις πόλεις.

         Χέρι με χέρι με τη σύγκρουση με την κυβέρνηση της ΝΔ, για να τα πάρουμε όλα πίσω είναι και η μάχη για να τσακίσουμε την ρατσιστική της πολιτική που στοχοποιεί τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Είναι ο αγώνας ενάντια στην Ευρώπη Φρούριο, για ανοιχτά σύνορα, χωρίς φράκτες και Φρόντεξ, για πόλεις σχολεία και νοσοκομεία ανοιχτά στους πρόσφυγες. Για να καταδικαστούν οι δολοφόνοι νεοναζί της Χρυσής Αυγής Γι’ αυτό στηρίζουμε τη διεθνή κινητοποίηση ενάντια στον ρατσισμό και τον φασισμό στις 21 Μάρτη στην Αθήνα και σε όλες τις πόλεις και δίνουμε τις δυνάμεις μας για να οργανωθεί η μαζική συμμετοχή των εργαζόμενων και των Συνδικάτων σε αυτές.

     Ταυτόχρονα παλεύουμε ενάντια στην πολεμική κλιμάκωση στην περιοχή μας που προωθούν οι  ΗΠΑ και από δίπλα του τρέχει να ταυτιστεί και η κυβέρνηση του Μητσοτάκη. Είμαστε ενάντια στο νέο γύρο εξοπλισμών. Παλεύουμε για δουλειές και όχι βόμβες για Συλλογικές Συμβάσεις και όχι νατοικές βάσεις.

Εκτιμούμε ότι δεν υπάρχει άλλη διέξοδος από την κρίση του χρεοκοπημένου καπιταλισμού από την πάλη για να επιβάλλουμε το δίκιο των εργατών με τον εργατικό έλεγχο στην οικονομία και στην κοινωνία. Και αυτό σημαίνει ότι στην προμετωπίδα των διεκδικήσεων να βάλουμε τη διαγραφή του χρέους. Να πάψουμε να αποπληρώνουμε δις. ευρώ κάθε χρόνο για να γεμίζουν τα σεντούκια των τραπεζιτών ντόπιων και Ευρωπαίων. Να φύγουμε από τον έλεγχο του Ευρώ και της Ε.Ε. και να κρατικοποιηθούν οι τράπεζες και όλες οι μεγάλες επιχειρήσεις κάτω από τον έλεγχο των εργαζόμενων.

     Με βάση όλα αυτά συγκροτούμε οργανωτική Επιτροπή και Γραμματεία του Συντονισμού Εργατικής Αντίστασης, για να υλοποιήσει τις αποφάσεις μας και να συντονίσει τη δράση μας την επόμενη περίοδο.