Αθήνα,
27 Φλεβάρη 2020
ΓΙΑ
ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΓΣΕΕ
Ολοκληρώθηκε
την Τρίτη 25 Φλεβάρη, το μονοήμερο
«συνέδριο» της ΓΣΕΕ, με την εκλογή της
νέας διοίκησης. Ένα συνέδριο - παρωδία,
χωρίς καμία συζήτηση για τις μεγάλες
μάχες που δίνει το εργατικό κίνημα
απέναντι στη συντονισμένη επίθεση
κυβέρνησης και εργοδοτών. Ένα συνέδριο
πολιορκημένο από την μαζική κινητοποίηση
εκατοντάδων εργαζόμενων που είχαν
αποκλείσει όλους τους γύρω δρόμους που
οδηγούσαν στο πολυτελές ξενοδοχείο.
Ένα συνέδριο που πραγματοποιήθηκε με
την προστασία των ΜΑΤ και της αστυνομίας.
Μέσα
όμως στον χώρο του συνεδρίου οι διαδικασίες
προχώρησαν. Όλες οι συνδικαλιστικές
παρατάξεις συμμετείχαν στην εκλογική
διαδικασία για τη νέα ηγεσία της ΓΣΕΕ,
πάρα τις αμοιβαίες καταγγελίες για
«συνδικαλιστική μαφία» και για
«αντιδημοκράτες που θέλουν να επιβάλλουν
την θέληση τους».
Μοιάζει
έτσι ότι το ρήγμα που είχε δημιουργηθεί
στη ΓΣΕΕ, έκλεισε με «αμοιβαίες
υποχωρήσεις». Το ΠΑΜΕ δεν διέλυσε το
συνέδριο και ο Παναγόπουλος προανήγγειλε
την αποχώρηση του από την προεδρία της
ΓΣΕΕ με συνέντευξη του στην ΕφΣυν τις
προηγούμενες ημέρες. Η αιτία γι’ αυτήν
την αλλαγή της στάσης των παρατάξεων
στην ΓΣΕΕ βρίσκεται στην πίεση που
έχουν ασκήσει οι εργατικοί αγώνες του
προηγούμενου διαστήματος.
Η
ηγετική ομάδα της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ
βρέθηκε όλο τον προηγούμενο χρόνο, σε
πλήρη αδυναμία να ελέγξει τις πραγματικές
αντιδράσεις που έχουν ξεσπάσει. Η απεργία
στις τράπεζες εξαιτίας των απολύσεων
στην τράπεζα Πειραιώς, η απεργία διαρκείας
στον ΟΤΕ, οι πανεργατικές απεργίες στις
24 Σεπτέμβρη και στις 18 Φλεβάρη, ήταν
παραδείγματα ότι η ηγεσία της ΓΣΕΕ είχε
αρχίσει να χάνει το έλεγχο. Ο κόσμος της
δουλειάς, δεν παραμένει απαθής. Αντίθετα,
συγκρούεται κατά μέτωπο με τις επιθέσεις
της κυβέρνησης και των αφεντικών και
αναγκάζει τις συνδικαλιστικές του
ηγεσίες (την ΟΤΟΕ και την ΟΜΕ-ΟΤΕ ανάμεσα
τους) να αντιδράσουν. Η παράλυση της
ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ, ανάγκαζε ακόμα
και ηγεσίες ομοσπονδιών πιστές στο
μπλοκ Παναγόπουλου να κινηθούν αυτόνομα
για να αντιμετωπίσουν τις πιέσεις της
βάσης. Αν η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ
συνέχιζε την ίδια στάση θα βρίσκονταν
μπροστά σε εξελίξεις που δεν ήθελε.
Από
την άλλη οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ βρέθηκαν
και αυτές μπροστά σε νέες συνθήκες. Η
παρατεταμένη κρίση στην ΓΣΕΕ την ώρα
που χιλιάδες εργαζόμενοι βγαίνουν στο
δρόμο του αγώνα για να αντισταθούν στις
επιθέσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη
βάζει τις δυνάμεις της αριστερής
αντιπολίτευσης στα συνδικάτα μπροστά
σε νέα καθήκοντα: Την ανάγκη για αγωνιστικό
απεργιακό συντονισμό, σαν αυτούς που
έχει γνωρίσει στο παρελθόν το εργατικό
κίνημα είτε πρόκειται για το κίνημα των
115 σωματείων της δεκαετίας του ‘60 είτε
για τα ΣΑΔΕΟ της δεκαετίας του ’70,
κινήματα που κέρδισαν κατακτήσεις και
άλλαξαν συσχετισμούς. Όμως η ηττοπαθής
εκτίμηση του ΠΑΜΕ για «αρνητικό συσχετισμό
των δυνάμεων» το οδήγησε να επιλέξει
τις “αμοιβαίες υποχωρήσεις”.
Ο
Συντονισμός Εργατικής Αντίστασης από
την πρώτη στιγμή είχε κάνει καθαρό ότι
η αιτία για την παρατεταμένη κρίση στην
τριτοβάθμια οργάνωση, είναι η δεξιά
μετατόπιση της ηγεσίας της ΓΣΕΕ, σε
αντιδιαστολή με την διάθεση των
εργαζόμενων που έδωσαν και δίνουν μάχες
ενάντια στα μνημόνια και στη “μεταμνημονιακή”
περίοδο. Η αδυναμία της ΓΣΕΕ να υπογράψει
Εθνική Συλλογική Σύμβαση, η αποδοχή του
νόμου Βρούτση για τον κατώτατο μισθό
που συνέχισε και η Αχτσιόγλου, έχει
στερήσει από την συνδικαλιστική ηγεσία
το βασικό της όπλο, που της έδινε κύρος
και παγιδευμένη σε αυτό το πλαίσιο, η
δεξιά πτέρυγα της συνδικαλιστικής
γραφειοκρατίας προσπαθεί να γαντζωθεί
στην ηγεσία της ΓΣΕΕ. Για εμάς είναι
καθαρό ότι οι μόνοι που έβγαιναν
ωφελημένοι από την κρίση και την αδράνεια
της ΓΣΕΕ είναι η κυβέρνηση και οι
εργοδότες.
Αποδείχθηκε
ότι η πραγματική απάντηση στην κρίση
των γραφειοκρατών δεν βρίσκεται στα
δικαστήρια. Αντίθετα βρίσκεται στο
συντονισμό από τα κάτω που βγάζει
απεργιακό πρόγραμμα που απαντάει στις
επιθέσεις κυβέρνησης και αφεντικών,
ξεσκεπάζει την ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ
και αλλάζει έτσι και τους συσχετισμούς.
Αυτό καταφέρνει τα τελευταία χρόνια το
Συντονιστικό των νοσοκομείων, αυτός
είναι ο τρόπος για να οργανώνουμε τις
μάχες, να κερδίζουμε νίκες και να
αναγκάζουμε τις συνδικαλιστικές ηγεσίες
να κινούνται.
Την
επόμενη περίοδο η οργάνωση των χώρων
δουλειάς, το δυνάμωμα των σωματείων
είναι προτεραιότητα του Συντονισμού
Εργατικής Αντίστασης και του Συντονιστικού
των νοσοκομείων. Σε αυτή την κατεύθυνση
θα επιμείνουμε και καλούμε όλους τους
αγωνιστές και τις αγωνίστριες του
εργατικού κινήματος μέσα στους χώρους
δουλειάς να παλέψουμε μαζί.
Μπροστά
μας έχουμε άμεσα βήματα μέσα στον Μάρτη.
Την πανελλαδική απεργία και συλλαλητήριο
των νοσοκομείων στις 5 Μάρτη, για μαζικές
προσλήψεις στην υγεία σαν θωράκιση
απέναντι στην υγειονομική κρίση που
φέρνει ο κορονοϊός, αλλά και σαν απάντηση
στις απάτες Κικίλια που ρίχνει τα βάρη
στις πλάτες των εργαζόμενων. Και
συνεχίζοντας με τη δράση των συνδικάτων
για την παγκόσμια ημέρα των γυναικών
στις 8 Μάρτη και την αντιρατσιστική -
αντιφασιστική 21 Μάρτη.
Ο
ξεσηκωμός των εργαζόμενων στα νησιά
ενάντια στα ΜΑΤ και τον ρατσισμό της
κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας μας
εμπνέει για να προχωρήσουμε αποφασιστικά.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ
ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
Αθήνα,
27 Φλεβάρη 2020
