Οι
τελευταίες βδομάδες σημαδεύτηκαν από
ένα φούντωμα των εργατικών κινητοποιήσεων.
Στις
8 του Μάρτη
χιλιάδες εργαζόμενων και νεολαίων που
βγήκαν στους δρόμους της Αθήνας, και
άλλων πόλεων βάζοντας έτσι, ανεξίτηλη
σφραγίδα στην φετινή ημέρα των Γυναικών
πραγματοποιώντας την μεγαλύτερη
διαδήλωση εδώ και πολλά χρόνια ενάντια
στην καταπίεση των γυναικών, και μάλιστα
απεργιακή.
Μια
πρωτοβουλία ξεκίνησε κυριολεκτικά από
τα κάτω. Στηρίχθηκε από την συνέλευση
του Συντονισμού ενάντια στα μνημόνια
και του Συντονιστικού των νοσοκομείων
και ξεδιπλώθηκε μέσα από την πρωτοβουλία
δεκάδων πρωτοβάθμιων σωματείων.
Αγκαλιάστηκε από ομοσπονδίες, την ΑΔΕΔΥ
και την ΓΣΕΕ και έβγαλε στους δρόμους
την συσσωρευμένη οργή χιλιάδων γυναικών
από τους χώρους δουλειάς που βιώνουν
καθημερινά τις ανισότητες, τη διάλυση
του κράτους πρόνοιας που πέφτει στις
πλάτες των γυναικών, τις σεξουαλικές
παρενοχλήσεις και τη βία.
Το
Σάββατο 16 του Μάρτη,
μία μόλις βδομάδα μετά, χιλιάδες
διαδήλωσαν με
τα αδέρφια μας τους πρόσφυγες και τους
μετανάστες, ενάντια στους φασίστες της
Χ.Α. αλλά και απαιτώντας από την κυβέρνηση
να μην τους ρίξει στα μαλακά με την
κατάπτυστη τροπολογία της, ενώ οι φωνές
μας ενώθηκαν με τη διεθνή κατακραυγή,
που πήρε την μορφή μαζικότατων διαδηλώσεων
από τη Νέα Υόρκη μέχρι την Ευρώπη, ενάντια
στην φασιστική και ισλαμοφοβική επίθεση
στη Νέα Ζηλανδία που άφησε πίσω της 50
νεκρούς.
Εδώ
και τρείς βδομάδες, οι καθαρίστριες
του Άγιου Σάββα μαζί με το σωματείο και
την συμπαράσταση δεκάδων άλλων σωματείων
της υγείας και όχι μόνο, παλεύουν για
να μην απολυθούν οι 88 εργαζόμενοι στην
καθαριότητα. Πρόκειται για έναν αγώνα
που συνεχίζει την μάχη για να μην απολυθεί
κανένας συμβασιούχος, αντίθετα να
μονιμοποιηθούν όλοι και να γίνουν
μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού
στα νοσοκομεία.
Άλλωστε
τους επόμενους μήνες εκατοντάδες
εργαζόμενοι στην καθαριότητα των
νοσοκομείων θα πάρουν τον δρόμο της
ανεργίας, αντί της μονιμοποίησης μέσα
από το σχέδιο ανακύκλωσης της ανεργίας
που συνεχίζει να εφαρμόζει η κυβέρνηση
και το Υπουργείο Υγείας. Στις 14 του
Μάρτη,
έγινε πανελλαδική απεργία της ΠΟΕΔΗΝ,
που βάζει επί τάπητος την ανάγκη
κλιμάκωσης του αγώνα ξανά, σε όλα τα
νοσοκομεία, αλλά και συνολικά σε όλο το
δημόσιο.
Και
μαζί με αυτούς τους αγώνες είχαμε την
απεργία των εργολαβικών της ΔΕΣΦΑ για
τη Συλλογικής τους σύμβαση και την
μονιμοποίηση τους μετά από 20 χρόνια σε
εργολάβους, τις κινητοποιήσεις στις
τράπεζες ενάντια στις απολύσεις που
ετοιμάζουν οι τραπεζίτες,
Τρείς
βδομάδες, λοιπόν, με απεργιακά συλλαλητήρια
ενάντια στη λιτότητα, με απεργιακά
–πολιτικά συλλαλητήρια για την γυναικεία
απελευθέρωση και ενάντια στο ρατσισμό
και τους φασίστες. Τρείς βδομάδες που
αποδεικνύουν ότι οι εργαζόμενοι
συνεχίζουμε να διεκδικούμε, να αγωνιζόμαστε
και να επιμένουμε στο συλλογικό αγώνα
και την αναζήτηση προς τα αριστερά.
Το
πολιτικό κλίμα καθορίζεται από τους
εργαζόμενους και τους αγώνες τους
ενάντια στις πολιτικές των «υπερπλεονασμάτων»
της κυβέρνησης Τσίπρα διεκδικώντας
ανατροπή της λιτότητας και της μνημονιακής
λεηλασίας. Αυτοί οι αγώνες είναι που
μπορούν να σπάσουν την «κανονικότητα»
που διακηρύσσει η κυβέρνηση η οποία
στην ουσία είναι μια κανονικότητα της
φτωχοποίησης. Μια κανονικότητα που
αφήνει τα περιθώρια στα αφεντικά και
στη Νέα Δημοκρατία να φιλοδοξούν ότι
θα συνεχίσουν και θα κλιμακώσουν την
επίθεση από εκεί που την έφτασε η
διαχείριση του Τσίπρα.
Ο
Συντονισμός ενάντια στα μνημόνια και
το Συντονιστικό των νοσοκομείων,
οργανώνουν ανοιχτή συνέλευση την Πέμπτη
28 Μάρτη, στις 6μμ στο αμφιθέατρο του
Νοσοκομείου Άγιος Σάββας (ΜΕΤΡΟ
Αμπελόκηποι) για τον απολογισμό της
δράσης μας και τον προγραμματισμό των
κινητοποιήσεων την επόμενη περίοδο.
