Πέμπτη 25 Ιουνίου 2015

ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ εμπρός για πανεργατική απεργία

ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ
εμπρός για πανεργατική απεργία

Τις τελευταίες ημέρες βρισκόμαστε μπροστά σε ένα μπαράζ εκβιασμών από την ΕΕ και το ΔΝΤ, για να εξασφαλίσουν τα αφεντικά σε Ευρώπη και Ελλάδα ότι τα μνημόνια θα συνεχιστούν σε όλο το βάθος τους και τα επόμενα χρόνια. Σε όλο αυτό το γαϊτανάκι των εκβιασμών έχουν κινητοποιηθεί, τα κόμματά τους, οι «μένουμε Ευρώπη» και όλος ο μνημονιακός συρφετός.
Όμως αυτός που αφήνει όλο το περιθώριο για μια τέτοια αντεπίθεση των αφεντικών ντόπιων και ευρωπαϊκών είναι η άτακτη υποχώρηση της κυβέρνησης σε κάθε πίεση της ΕΕ του ΔΝΤ και των δανειστών. Από το κουτσουρεμένο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, στη συμφωνία της 20 Φλεβάρη για αποπληρωμή όλου του χρέους, στην πρόταση των 47 σελίδων και σήμερα στη νέα συμφωνία.
Αυτή η συμφωνία που είναι στα σκαριά ανάμεσα στην κυβέρνηση και την ΕΕ και το ΔΝΤ, είναι ένα ακόμη αντιλαϊκό μνημόνιο που όχι μόνο συνεχίζει όλα τα μέτρα που είχαν ψηφιστεί την προηγούμενη πενταετία αλλά προσθέτει νέα βάρη στις πλάτες των εργαζόμενων.
Όσο και αν προσπαθούν κυβερνητικά στελέχη να επιχειρηματολογήσουν ότι για πρώτη φορά πληρώνουν οι πλούσιοι, η αλήθεια είναι διαφορετική. Στην πρόταση της κυβέρνησης των 7,9 δις οι εργαζόμενοι καλούνται για μια ακόμη φορά να πληρώσουν για να σωθούν οι τραπεζίτες και το κεφάλαιο. Ο κύριος όγκος των μέτρων θα βγει από τις τσέπες των εργαζόμενων.
  • Μειώνονται και άλλο οι συντάξεις μέσα από την αύξηση των εισφορών για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των συνταξιούχων.
  • Μειώνονται και άλλο οι μισθοί μέσω της αύξησης της παρακράτησης των εισφορών των εργαζόμενων.
  • Μειώνεται το εργατικό εισόδημα μέσω της αύξησης του ΦΠΑ για δεκάδες αγαθά πρώτης ανάγκης.
  • Οι ιδιωτικοποιήσεις συνεχίζονται με εντατικούς ρυθμούς, και όλοι ξέρουμε από την εμπειρία μας, το ποιός θα είναι αυτός που θα πληρώσει τα κέρδη των ιδιωτών που θα αρπάξουν τις δημόσιες υπηρεσίες.
  • Ο ΕΝΦΙΑ παραμένει, οι αυξήσεις στους μισθούς έχουν μεταφερθεί στο μακρινό μέλλον, τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης ανεβαίνουν, το ΕΚΑΣ οδεύει σε κατάργηση, οι προσλήψεις ακολουθούν τους μνημονιακούς υπολογισμούς.
Η αύξηση της φορολογίας των επιχειρήσεων από 26% σε 29% όχι μόνο είναι πολύ μικρή, αλλά όλοι ξέρουμε την ευκολία με την οποία οι επιχειρήσεις με καθαρά κέρδη πάνω από 500.000 ευρώ μπορούν μέσα σε μια νύχτα να «εξαφανίσουν» τα κέρδη τους για να γλυτώσουν τη φορολογία. Το ίδιο ισχύει και για τα εισοδήματα πάνω από 100.000. Πληρώνουν οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι και πολλά ευχολόγια για να πληρώσουν και οι πλούσιοι, για να γίνουν επενδύσεις, να υπάρξει ανάπτυξη. Αυτή είναι η συμφωνία που θέλει να κλείσει η κυβέρνηση με τους «θεσμούς», που με την υποχωρητικότητά της τους αποθρασύνει - ζητούν διαρκώς κι άλλα.
Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί και δεν θέλει να αντισταθεί. Γι’ αυτό είναι η ώρα για τους εργαζόμενους να πάρουμε τα πράγματα στα χέρια μας. Με ένα δυνατό απεργιακό κίνημα να επιβάλλουμε ότι δεν θα υπογραφεί καμία συμφωνία, κανένα νέο μνημόνιο. Πρώτο βήμα σε αυτή την κατεύθυνση είναι τα συλλαλητήρια που οργανώνονται για την Κυριακή 26/6. Θα χρειαστεί όμως να προχωρήσουμε, σε πανεργατική απεργία άμεσα, στις 30 Ιουνίου, ημέρα που οι ναυτεργάτες ξεκινάνε τις απεργιακές κινητοποιήσεις τους. Να απλώσουμε τους απεργιακούς αγώνες για να μην επιτρέψουμε την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ και των αεροδρομίων. Απεργίες για προσλήψεις στα νοσοκομεία.
Από την εμπειρία της 5μηνης διαπραγμάτευσης αποδείχτηκε ότι δεν μπορεί να υπάρχει καμιά φιλολαϊκή πολιτική μέσα στα όρια της ευρωζώνης και των συνθηκών της ΕΕ, με αναγνώριση και αποπληρωμή του χρέους. Χρειάζεται άμεσα να επιβάλλουμε τη διαγραφή του χρέους, την έξοδο από ευρώ και ΕΕ, την κρατικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων με εργατικό έλεγχο. Έτσι μπορούμε να νικήσουμε και να ξηλώσουμε τα μνημόνια τους.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ενάντια σε κλεισίματα, διαθεσιμότητες, ιδιωτικοποιήσεις και εργολαβίες

Η εκδήλωση του Συντονισμού ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ

Τη Δευτέρα 22 Ιούνη, στο Δικηγορικό Σύλλογος Πειραιά πραγματοποιήθκε εκδήλωση- συζήτηση που διοργάνωσε ο “Συντονισμός Ενάντια σε Κλεισίματα, Διαθεσιμότητες, Ιδιωτικοποιήσεις και Εργολαβίες”. Ακολουθούν τα βασικά σημεία των εισηγήσεων των ομιλητών.  


Αντώνης Νταλακογεώργος πρόεδρος ΠΕΝΕΝ
Ένα ζήτημα στο οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε αυτό που ονομάζουμε κωλοτούμπα είναι το θέμα των ιδιωτικοποιήσεων. Όταν έγινε επίσκεψη πολυμελούς αντιπροσωπείας της κυβέρνησης στην Κίνα, με επικεφαλής τον Δραγασάκη ως αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και τον Νίκο Κοτζιά ως υπουργό Εξωτερικών, οι τελευταίοι ανακοίνωσαν ότι το λιμάνι του Πειραιά πωλείται και μάλιστα, παρακάμπτοντας τη διαδικασία του διαγωνισμού, εξεδήλωσαν τη βούλησή τους το λιμάνι να πουληθεί στην κινέζικη Cosco. Με την έλευσή τους στη χώρα, φάνηκε ξεκάθαρα ότι η κυβέρνηση έχει συμφωνήσει και έχει βάλει στο πακέτο της συμφωνίας με τους δανειστές την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ, του ΟΛΘ, των αεροδρομίων και της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Κανονικά σήμερα, αν ο ΣΥΡΙΖΑ τηρούσε τον προεκλογικό του λόγο, δεν θα έπρεπε να συζητά για το ενδεχόμενο ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ αλλά για το πώς θα φύγει η Cosco από το λιμάνι και τον προνομιακό χώρο που απέχτησε μέσα από μία επαίσχυντη, επιζήμια για το λαό και την κοινωνία, συμφωνία. Θυμίζω ότι ανάμεσα στις προεκλογικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν και η επανεξέταση της συμφωνίας με την Cosco. Και να θυμίσω ότι ακόμα παλιότερα ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ήταν ενάντια στη μετοχοποίηση του ΟΛΠ και στην εισαγωγή του στο ελληνικό χρηματιστήριο. Τώρα, από ότι φάνηκε στο 47σέλιδο πακέτο πρότασης, κοστολογούν το λιμάνι του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης με το ποσό των 500 εκατομμυρίων ευρώ, δηλαδή με ένα εξευτελιστικό τίμημα. Το επόμενο διάστημα είναι κρίσιμο, οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης είναι συγκεκριμένοι και τρέχουν, το ΤΑΙΠΕΔ έχει πάρει ξεκάθαρη θέση, θα μπουν στην τελική φάση του διαγωνισμού οι εταιρείες που έχουν προκριθεί. Ο χρόνος που έχουμε είναι ελάχιστος και πρέπει να δούμε παρεμβάσεις και κινητοποιήσεις με όλες μας τις δυνάμεις, ο καθένας με τη δική του κατεύθυνση. Βεβαίως δε λέμε όλοι τα ίδια πράγματα. Το εργατικό κίνημα έχει θέση, όσον αφορά τον ΟΛΠ και τα λιμάνια. Και δεν είναι γενικά δημόσιο λιμάνι, είναι δημόσιο λιμάνι 100% κάτω από εργατικό και κοινωνικό έλεγχο. Παρά τις αδυναμίες και τις δυσκολίες, αν υπάρχει μια ευρύτερη ενότητα, δράση και αγώνες, μπορούμε να εμποδίσουμε αυτή την άθλια μεθόδευση της κυβέρνησης. Πρέπει να δρομολογηθούν αγώνες και κινητοποιήσεις για να ανατρέψουμε τα τετελεσμένα, και τα συνδικάτα και οι εργαζόμενοι πρέπει να έχουν τον πρώτο λόγο και τον τελευταίο.  
Ζωή Πεντότη πρόεδρος ΠΟΥΕΝ
Η κυβέρνηση είχε πει προεκλογικά ότι όχι απλώς δεν θα πουλήσουν τα λιμάνια αλλά ότι θα καταργήσουν και το ΤΑΙΠΕΔ. Εμείς, που ήμασταν εργαζόμενοι του υπουργείου Ναυτιλίας, βοηθούσαμε τότε τον ΣΥΡΙΖΑ να αρθρώσει αντιπολιτευτικό λόγο. Παρόλα αυτά όταν έγινε κυβέρνηση τα πήρε όλα πίσω. Και μάλιστα όταν έρχεται τώρα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και κρίνει ότι οι φοροαπαλλαγές που έχει πάρει η Cosco σήμερα αγγίζουν τα 30 εκατομμύρια, έρχεται η σημερινή κυβέρνηση να κάνει προσφυγή στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για να διατηρήσει τις φοροαπαλλαγές. Με την εγκατάσταση της Cosco πολλαπλασιάστηκαν τα εμπορευματοκιβώτια όμως ο πλούτος αυτός δεν έχει διοχετευτεί στην περιοχή. Τα επίπεδα ανεργίας στον Πειραιά, είναι από τα υψηλότερα στη χώρα. Αυτοί που βρήκαν δουλειά στους εργολάβους κατάφεραν μέσα από αγώνες, αφού καταπατούνταν τα εργασιακά τους δικαιώματα, να φτιάξουν ένα σωματείο. Η Cosco είναι σήμερα ένα κλειστό γκέτο όπου όταν μπαίνει επιθεώρηση εργασίας δεν μπορεί να διαπιστώσει τίποτα από όλα αυτά που καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι. Όταν ρίχνεις τόσο πολύ τους μισθούς και τις εργασιακές συνθήκες, τότε αυτό έχει συνέπειες για τις εργασιακές σχέσεις σε όλο τον Πειραιά. Αυτή τη στιγμή δεν έχει βγει ξεκάθαρα κανένας υπουργός να πει «θέλω να πουλήσω το λιμάνι». Όλοι κρύβονται πίσω από το ΤΑΙΠΕΔ. Λες και αυτός που αποφασίζει τελικά σε αυτή την κυβέρνηση είναι ο πρόεδρός του, ο Πιτσιόρλας. Την ευθύνη θα πρέπει να την αναλάβει ξεκάθαρα η κυβέρνηση, θα πρέπει να καταργήσει το ΤΑΙΠΕΔ και τη ΡΑΛ και να αναλάβουν οι υπουργοί την ευθύνη. Η κυβέρνηση χρειάζεται να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Έστω και τώρα να εφαρμόσει το λεγόμενο αριστερό μοντέλο διοίκησης που μας έλεγε ότι θα εξάγει και στην υπόλοιπη Ευρώπη και να αρχίσει να ενεργοποιεί τους κρατικούς μηχανισμούς και να μη συζητά τις αποφάσεις με τις ελίτ και τους διάφορους συμβούλους, όπως έκαναν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις.  
Θανάσης Διαβολάκης συνδικαλιστής ΟΙΕΛΕ, πρώην δημοτικός σύμβουλος Πειραιά
Είμαστε σε μία περίοδο όπου το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα περνάει μια πολύ μεγάλη και βαθιά κρίση. Οι ιδιωτικοποιήσεις και ο περιορισμός του δημόσιου τομέα είναι μαζί με την καταστρατήγηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων δύο βασικοί πυλώνες που έχει επιλέξει το σύστημα και συγκεκριμένα το μεγάλο κεφάλαιο, για να ξεπεράσει την κρίση. Στο πλαίσιο αυτό είναι ενταγμένη και η ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ. Η στρατηγική την οποία ακολουθεί η σημερινή κυβέρνηση, η οποία είναι μία στρατηγική διαχείρισης της κρίσης μέσα στα πλαίσια του συστήματος, την οδηγεί σε μία σειρά από υπαναχωρήσεις από τις προεκλογικές της εξαγγελίες, που και αυτές δεν ήταν κάτι το επαναστατικό και ριζοσπαστικό, είχε όμως υποσχεθεί την επιδιόρθωση κάποιων από τις πολύ άσχημες πλευρές των μνημονίων. Αυτή η στρατηγική πολύ σύντομα αποδείχτηκε ότι οδηγεί στην υποταγή, αν δεν έρθεις σε ρήξη με τους δανειστές, την ΕΕ και το μεγάλο κεφάλαιο. Αυτό συμβαίνει με το ζήτημα του ΟΛΠ. Εμείς θέλουμε λιμάνι που να εξυπηρετεί τις ανάγκες του λαού, και σε αυτή την κατεύθυνση θέλουμε όλα τα δημόσια αγαθά και όλες τις δημόσιες επιχειρήσεις. Και αυτό μπορεί να εξασφαλιστεί με τον εργατικό και κοινωνικό έλεγχο. Όταν οι εργαζόμενοι έχουν λόγο για το τι θα γίνει στο λιμάνι, ποιες υπηρεσίες θα αναπτύσσονται και πόσο θα κοστίζουν. Το παράδειγμα της ΕΡΤ, που λειτούργησε επί δύο χρόνια χωρίς αφεντικά, στα χέρια των εργαζομένων, είναι χαρακτηριστικο. Ήταν μία ΕΡΤ πολύ καλύτερη από αυτή που γνωρίζαμε πριν το κλείσιμό της. Ένα τέτοιο λιμάνι και μία τέτοια κοινωνία ονειρευόμαστε, που θα λειτουργεί με βάση τις λαϊκές ανάγκες και όχι του κέρδους, που θα πει όχι στην πληρωμή του χρέους, όχι στην ΕΕ και στο ευρώ, όπου οι τράπεζες και οι μεγάλες επιχειρήσεις θα εθνικοποιηθούν χωρίς αποζημίωση και θα διοικούνται κάτω από τον έλεγχο των εργαζομένων, όπου θα παρθούν μέτρα για την αντίστροφη αναδιανομή του πλούτου. Δεν γίνεται να μην πληρώνει η Cosco ΦΠΑ και να γίνεται συζήτηση στα πλαίσια της συμφωνίας για αύξηση του ΦΠΑ.  
Τάσος Αναστασιάδης Συντονισμός ενάντια σε Κλεισίματα, Διαθεσιμότητες, Ιδιωτικοποιήσεις & Εργολαβίες
Μπορούμε να κερδίσουμε τη μάχη ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του λιμανιού. Σαν Συντονισμός δεν έχουμε την άποψη ότι θα κάνουμε μία προσπάθεια απλά για να ξεσκεπάσουμε την κυβέρνηση, αλλά για να την κερδίσουμε, για να κρατήσουμε το λιμάνι δημόσιο. Η ιδιωτικοποίηση του λιμανιού δεν είναι σημερινή, έχει μια δεκαετία βάθος και παρόλα αυτά έχουν δώσει το 33% των μετοχών. Αυτό έχει να κάνει με την αντίσταση των εργαζόμενων. Το 2009, όταν έπεφτε η κυβέρνηση Καραμανλή και ερχόταν η κυβέρνηση του Παπανδρέου, υπήρχαν κινητοποιήσεις με το καλημέρα. Τότε ο κόσμος είχε ψηφίσει κατά συντριπτική πλειοψηφία ΠΑΣΟΚ. Άρα υπάρχει μία παράδοση αγώνων που έχει μπλοκάρει το αν θα φτάσει η ιδιωτικοποίηση εκεί που τη θέλει η Cosco και τα διάφορα συμφέροντα. Χρειάζεται να χτιστεί ένα δυνατό μαζικό κίνημα και μέσα στους εργαζόμενους στο λιμάνι, και έξω από αυτό. Μπορεί τα σωματεία του ΟΛΠ να μην έχουν δείξει την αγωνιστικότητα που χρειάζεται, όμως αυτή η στιγμή θα έρθει το αργότερο το Σεπτέμβρη και θα χρειαστεί η μεγαλύτερη δυνατή συμπαράσταση απέναντί τους και αυτό σημαίνει ότι πρέπει να απλώσουμε το μήνυμα της αλληλεγγύης παντού. Μπορούμε να πάρουμε εμείς πρωτοβουλίες. Στις αρχές Ιούλη να οργανώσουμε ένα μεγάλο απογευματινό συλλαλητήριο στον Πειραιά που να κατέβουν οι εργαζόμενοι στο λιμάνι, στα σωματεία, η νεολαία, οι συνταξιουχικές οργανώσεις. Τις τελευταίες τρεις μέρες έχει ξεκινήσει η «Πρωτοβουλία πολιτών ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ» από αγωνιστές του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό είναι καλοδεχούμενο. Με αυτόν τον τόνο χρειάζεται να κινηθούμε. Σε όλη την Ελλάδα μπορεί να φτάσει το μήνυμα. Να φτιάξουμε ομάδες ανθρώπων που θα μπορούν να βγουν στην κοινωνία και να οργανώσουν τη συμπαράσταση, και το δεύτερο να δώσουμε τη μάχη να ριζώσει η άποψη στους εργαζόμενους του λιμανιού ότι δεν μπορούμε να περιμένουμε. Με τους αγώνες θα κρατήσουμε το λιμάνι ανοιχτό και δημόσιο. Έτσι, αν η κυβέρνηση προχωρήσει το Σεπτέμβρη στην ιδιωτικοποίηση θα βρει απέναντί της χιλιάδες ανθρώπους και μάλιστα κομμάτια που την ψήφισαν.

Τρίτη 9 Ιουνίου 2015


ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΟΥΝ «ΚΑΠΝΟΣ» ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ στην επιχείρηση ΓΕΝΙΚΗ ΑΚΑΚΥΚΛΩΣΗ ΑΕ


Η πρόσφατη φωτιά που κατέστρεψε το εργοστάσιο της «Γενικής Ανακυκλώσεως ΑΕ» στον Ασπρόπυργο και έπνιξε με τοξικό νέφος όλο το λεκανοπέδιο, φέρνει με δραματικό τρόπο στην επιφάνεια τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο εδώ και σχεδόν δύο χρόνια.
Ενα τεράστιο εργοστάσιο ιδιοκησίας του κ Λαζόπουλου, με εκατοντάδες εργαζόμενους, απο τις μεγαλύτερες μονάδες διαχείρησης αποριμμάτων, οδηγήθηκε στην απαξίωση και τελικά στην καταστοφή. Για εμάς τους πρώην εργαζόμενους της επιχείρησης, ανεξάρτητα με το πως μπήκε η φωτιά, που ολοκλήρωσε το έργο της καταστροφής, υπεύθυνη για αυτην την πορεία είναι η ιδιοκτησία που ξεζούμισε τους εργαζόμενους και οδήγησε το εργοστάσιο στον μαρασμό και τους εργαζόμενους στην ανεργία.
Απο τους εκατοντάδες εργαζόμενους των προηγούμενων χρόνων είχαν απομείνει μερικές δεκάδες στα τέλη του Δεκέμβρη του 2014, που απεργούσαμε για σχεδόν τρείς βδομάδες, για την καταβολή των δεδουλευμένων μηνών που μας χρωστούσε η εργοδοσία. Εξαιτίας των κινητοποιήσεων μας, πάνω απο εξήντα συνάδελφοι μας συμβασιούχοι, κατάφεραν να πάρουν (μαζί με τη λήξη της σύμβασής τους) τα δεδουλευμένα τους και αντικαταστάθηκαν αμέσως, με νέα φουρνιά συμβασιούχων. Ομως ακόμη και σήμερα η εργοδοσία συνεχίζει να χρωστάει σχεδόν απο 10.000 ευρώ σε δεκάδες εργαζόμενους που δούλευαν για χρόνια με συμβάσεις αορίστου χρόνου. Μετά τις 12 Μαίου του 2015 απολύθηκαμε οι τελευταίοι 16 εργαζόμενοι και παρέμειναν ελάχιστοι για τη φύλαξη κατα κύριο λόγο των εγκαταστάσεων.
Τωρα είμαστε ξανά στον δρόμο διεκδικώντας ότι τα δικαιώματά μας δεν θα χαθούν μέσα στα αποκαϊδια της φωτιάς.
o   Απαιτούμε απο την Πυροσβεστική και την Αστυνομία, την άμεση και πλήρη διαλεύκανση για το πώς μπήκε η φωτιά που κατέστρεψε το εργοστάσιο. Να βρεθούν και να τιμωρηθούν οι ένοχοι, που κατέστρεψαν μια μεγάλη βιομηχανική μονάδα και έπνιξαν με τους τοξικούς καπνούς της πυρκαγιάς όλο το λεκανοπέδιο.
o   Διεκδικούμε την άμεση αποπληρωμή των δεδουλευμένων μας. Δεν θα επιτρέψουμε να γίνουν καπνός οι χιλιάδες των ευρώ που μας χρωστάει η εταιρία του κ Λαζόπουλου. Απαιτούμε απο  το υπουργείο εργασίας να πάρει μέτρα για να εξασφαλίσει την άμεση και έγκαιρη αποπληρωμή μας.
o   Ζητάμε να περάσει στα χέρια του δημοσίου, της Περιφέρειας Αττικής και των δήμων η επιχείρηση Γενική Ανακύκλωση ΑΕ, όχι μονάχα για τις θέσεις εργασίας που μπορεί να προσφέρει αλλά κυρίως για το γεγονός ότι η διαχείρηση των αποριμμάτων που είναι πολύ σημαντικό τομέας, δεν μπορεί να αφεθεί στα χέρια ιδιωτών που μοναδικό τους κριτήριο είναι τα κέρδη τους και όχι οι περιβαλοντικές ανάγκες της κοινωνίας.


ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 12 ΙΟΥΝΙΟΥ, 9πμ στο Υπουργείο Εργασίας (Σταδίου)


ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΓΕΝΙΚΗΣ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ ΑΕ

11 ΙΟΥΝΙΟΥ 7μμ στο ΡΑΔΙΟΜΕΓΑΡΟ


ΝΙΚΗΣΑΜΕ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ
για να πάρουμε πίσω όσα μας λεηλάτησαν
ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ
ΠΕΜΠΤΗ 11 ΙΟΥΝΙΟΥ, 
7μμ ΡΑΔΙΟΜΕΓΑΡΟ
Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ μας καλούν όλους στο πανεργατικό συλλαλητήριο που οργανώνουν την Πέμπτη 11 Ιούνη, στις 7μμ στο Ραδιομέγαρο της Αγ. Παρασκευής. Για να βρεθούμε μαζί, όλοι όσοι  στηρίξαμε για 24 μήνες τον αγώνα της ΕΡΤ, σήμερα που ξανανοίγει η ΕΡΤ. Για να  διεκδικήσουμε ότι η ΕΡΤ που θα ανοίξει, θα είναι η ΕΡΤ που οραματίστηκαν οι εργαζομενοι της και η κοινωνία που βρέθηκε στο πλευρό τους.
Η ΕΡΤ ανοίγει και αυτό είναι των αγωνιζόμενων σε κάθε γωνιά της χώρας, που για 23 μήνες έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό σε μια σκληρή αναμέτρηση με τους  τροικανούς και τις κυβερνήσεις τους. Κράτησαν ανοιχτή τη φωνή της κοινωνίας μέσα απο τις ραδιοφωνικές συνόχτητες, μέσα από την ΕΤ3 και το σάιτ. Βρέθηκαν σε εκατοντάδες διαδηλώσεις, στο πλευρό κάθε αγωνιζόμενου κλάδου, διαδηλώνοντας μαζί του. Ξεπέρασαν όλες τις δυσκολίες που συνάντησαν αυτούς τους 23 μήνες, χωρίς να ανακοινώνουν κάθε τρείς και λίγο το τέλος του αγώνα, την ανάγκη για πολιτιστικούς συλλόγους, για ΚΟΙΝΣΕΠ και λοιπά «ρεαλιστικά» σχέδια.
Οι αγωνιζόμενοι με τον αγώνα των δύο χρόνων ανοιξαν την ΕΡΤ και επιστρέφουν με ψηλά το κεφάλι, αποδεικνύοντας σε όλους ότι οι αγώνες, οι σκληροί, αποφασιστικοί και παρατεταμένοι αγώνες μπορούν να κερδίζουν. Και οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ δεν σταματάνε. Συνεχίζουν τον αγώνα τους για να επιβάλλουν ότι η ΕΡΤ θα ανοίξει έτσι όπως την οραματίστηκαν οι αγωνιστές της ΕΡΤ έτσι όπως την οραματίστηκε η κοινωνία. Οτι θα πάρουν πίσω τα δικαιώμτα που είχαν πρίν το μαύρο και που νέος νόμος για την επαναλειτουργία της ΕΡΤ τους στέρησε. Συνεχίζουν τον αγώνα για μια ΕΡΤ με όλες τις δομές, με όλους τους εργαζόμενους, με όλα τα δικαιώματα τους, που είχε πρίν το μαύρο. Πολύ περισσότερο για μια ΕΡΤ με τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα τους να έχουν το πάνω χέρι στην ενημέρωση, όπως είχαν για 24 μήνες με τον αυτοδιαχείρησή τους, χωρίς “Ταγματάρχες”.
Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ με τη νίκη τους και τη συνέχιση του αγώνα τους στέλνουν το μύνημα ότι μπορούμε να τα πάρουμε όλα πίσω. Οπως κερδίσαμε το να ξανανοίξει η ΕΡΤ μπορούμε να επιβάλλουμε ότι δεν θα ιδιωτικοποιηθεί ο ΟΛΠ όπως προωθεί η κυβέρνηση. Οτι θα πάρουμε πίσω τις συντάξεις και τους μισθούς που μας έκλεψαν και δεν θα επιτρέψουμε νέες μειώσεις. Θα ξανανοίξουμε τα νοσοκομεία και τα σχολεία που έκλεισαν οι περικοπές. Και πολύ περισσότερο δεν θα επιτρέψουμε τους συμβιβασμούς που κάνει η κυβέρνηση με του δανειστές, το ΔΝΤ και την ΕΕ, με τη νέα συμφωνία-μνημόνιο που προωθούν αυτές τις μέρες.
Καλούμε κάθε σωματείο και ομοσπονδία, κάθε εργαζόμενο, κάθε συλλογικότητα στις 11 Ιούνη στις 7μμ να βρεθεί στο Ραδιομέγαρο για να ενώσουμε τη φωνή και τη δύναμη μας με τους αγωνιζόμενους της ΕΡΤ.  Για να ανοίξει η ΕΡΤ που οραματίστηκε και πάλεψε όλη η κοινωνία, για να ανοίξουμε το δρόμο να πάρουμε πίσω όσα μας λεηλάτησαν.

Δευτέρα 1 Ιουνίου 2015

4 ΝΕΚΡΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ


ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ
ΝΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΟΥΝ ΤΑ ΕΛΠΕ στο ΔΗΜΟΣΙΟ
Η εργατική τάξη έχει προσθέσει 4 νεκρούς στον μακρύ κατάλογο των δικών της θυσιών στον βωμό της κερδοφορίας της εργοδοσίας. Ο Μπάμπης Δευτεραίος, ο Ραμαντάν Ντελιλάϊ, ο Αντώνης Αβράμπος, και ο Κώστας Μαγγούρας άφησαν την τελευταία τους πνοή, μετά απο το μεγάλο ατύχημα στα ΕΛΠΕ στις 8 Μαίου,
Το πόρισμα μιλάει «για ανθρώπινο λάθος». Ομως όλοι ξέρουμε ότι δεν είναι αυτη η πραγματική αιτία. Οταν η κερδοφορία των επιχειρήσεων και η ανταγωνιστικότητα τους, μπαίνει πάνω απο τις ανθρώπινες ζωές φτάνουμε σε  «ανθρώπινα λάθη», σε τέτοια «ατυχήματα».
Οι πραγματικές αιτίες είναι, η λογική μείωσης τους κόστους που θυσιάζει τις δαπάνες για τα μέτρα ασφαλείας. Είναι η άνεση με την οποία ανατίθενται σε εργολάβους δουλειές στο όνομα ξανά της μείωσης του κόστους. Είναι η εντατικοποίηση της δουλειάς με 12ωρα και 16ωρα, πέρα απο τις ανθρωπινες αντοχές για να γίνει γρήγορα η συντήρηση και να μην χαθούν κέρδη. Είναι η διάλυση των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους που έχει μετατρέψει τους χώρους δουλειάς σε ξέφραγο αμπέλι της εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Είναι οι «εθελούσιες» αποχωρήσεις των προηγούμενων χρόνων απο τα ΕΛΠΕ που έχουν στερήσει έμπειρο προσωπικό χωρίς να το αντικαταστήσουν.
Το κυνήγι του κέρδους των ιδιωτών, το κυνήγι της ανταγωνιστικότητας κοστίζει σε ανθρώπινες ζωές παντού. Είτε πρόκειται για τα ΕΛΠΕ, είτε για τους ναυτεργάτες και τους επιβάτες στο Norman Atlantic πρίν λίγους μήνες, είτε στα ορυχεία της ΔΕΗ πρίν λίγες βδομάδες.
Δεν είναι αρκετό οι υπουργοί της νέας κυβέρνησης να δηλώνουν «τη θλίψη τους για το ατύχημα». Δεν είναι στην κυβέρνηση για να θρηνούν για τα θύματα των εργατικών δολοφονιών. Η εμπειρία δείχνει ότι οι ιδιωτικοποιήσεις και το κυνήγι του κέρδους είναι που βάζουν σε κίνδυνο τις ανθρώπινες ζωές. Αυτό έγινε τώρα στα ΕΛΠΕ, αυτό έγινε (με την ίδια ιδιοκτησία) στην Πετρόλα το ‘90. Οι ιδιωτικοποιήσεις σκοτώνουν. Αυτή είναι η αλήθεια.
Γι’ αυτό χρειάζεται να απαιτήσουμε να ξαναγυρίσουν στο δημόσιο τα ΕΛΠΕ. Οσο παραμένουν στα χέρια του Λάτση τόσο θα συνεχίζετια το κυνήγι του κέρδους, τόσο θα παραμένει ζήτημα χρόνου το επόμενο «ατύχημα». Να ενώσουμε τις φωνές μας με όλους τους εργαζόμενους για να σταματήσουν όλες οι ιδιωτικοποιήσεις, στον ΟΛΠ αλλά και οπουδήποτε αλλούς ετοιμάζεται η νέα κυβέρνηση  να κάνει τα χατήρια των τροικανών.
         Παλεύουμε για να πάρουμε πίσω όσα μας λεηλάτησαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις και να μη επιτρέψουμε την ψήφιση νέων μνημονίων. Για να μην θρηνούμε θύματα στο βωμό των κεδρών της εργοδοσίας, για να έχουν τον έλεγχο οι εργαζόεμνοι στις επιχειρήσεις και στη ζωή τους.