ανακοίνωση της ΠΕΝΕΝ για την μάχη του ασφαλιστικού

ΌΡΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗΣ ΤΟΥΣ ΔΡΑΣΗΣ Η ΑΜΕΣΗ ΚΑΙ ΡΙΖΙΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

ΟΙ ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΕΣ ΕΔΩΣΑΝ ΜΙΑ ΔΥΣΚΟΛΗ ΜΑΧΗ, ΑΞΙΟΠΟΙΟΥΝ ΤΗΝ ΠΕΙΡΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ, ΠΡΟΧΩΡΟΥΝ ΜΕ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ

ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ

Συνάδελφοι Ναυτεργάτες όλων των κλάδων,

Η ψήφιση του αντιλαϊκού φοροασφαλιστικού νομοσχεδίου από την οριακή κοινοβουλευτική πλειοψηφία της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ διαμορφώνει νέα δεδομένα για την πορεία, την δράση και την παρέμβαση του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος στην χώρα μας.

Η εργατική τάξη, η μικρομεσαία αγροτιά, οι αυτοαπασχολούμενοι και τα λαϊκά στρώματα κινητοποιήθηκαν και για μεγάλο διάστημα (πριν την κορύφωση των αγώνων στις 4/2/2016) έδωσαν ένα σκληρό πολύμορφο αγώνα (επικεντρώνοντας στο κοινό αίτημα να αποσυρθεί το αντιασφαλιστικό έκτρωμα που κατέθεσε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ) ο οποίος συσπείρωσε, κινητοποίησε, έβγαλε στους δρόμους εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους, συνταξιούχους, άνεργους, αυτοαπασχολούμενους, αγρότες και άλλα πλατιά λαϊκά στρώματα.

Όταν αυτό το κίνημα πήρε έκταση, επεκτάθηκε σε όλη την χώρα και απέκτησε σαφή αγωνιστικά χαρακτηριστικά με τις δυνάμεις του αγωνιστικού ταξικού τόξου να θέτουν πιο προωθημένα αιτήματα όπως είναι η σύνδεση του αντιασφαλιστικού με το ξήλωμα του συνόλου της μνημονιακής (παλιάς και νέας) πολιτικής ακόμη και για την ανάγκη να δρομολογηθεί ένας άλλος δρόμος εξόδου από την πολύχρονη κρίση που μαστίζει την χώρα εξ αιτίας των σκληρών νεοφιλελεύθερων πολιτικών που με ιδιαίτερη σκληρότητα εφαρμόζονται στην χώρα μας από τα ιμπεριαλιστικά και τοκογλυφικά κέντρα (ΔΝΤ – Ε.Ε – ΕΚΤ), τότε οι συστημικές δυνάμεις που κυριαρχούν στο εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα και ευρύτερα στα υπόλοιπα κινήματα αποφάσισαν την συνθηκολόγηση, την υποχώρηση, την απραξία, την αδράνεια και την επιχείρηση ξεφουσκώματος αυτού του κινήματος που ήταν σε εξέλιξη και καθημερινά έπαιρνε ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις. Το φρενάρισμα και η ανακοπή των αγώνων, η αποκλιμάκωση των κινητοποιήσεων βρήκε σύμφωνες όλες τις κυρίαρχες δυνάμεις που επικρατούν κυρίως στο συνδικαλιστικό κίνημα της εργατικής τάξης. Μάλιστα το ΠΑΜΕ πρωτοστάτησε σε αυτήν την επιχείρηση και θριαμβολογούσε διεκδικώντας την πατρότητα της πρότασης που υιοθέτησε ομόφωνα η Διοίκηση της ΓΣΕΕ, για τον παροπλισμό του κινήματος και των αγώνων!!!

Η δεύτερη φάση διακρίνεται και χαρακτηρίζεται από την πλήρη απουσία κλαδικών κινητοποιήσεων, εργατικών αγώνων ενώ ανάλογη και χειρότερη είναι η εικόνα και στα υπόλοιπα κινήματα, αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι, συνταξιούχοι, νεολαία, άνεργοι κ.λπ.

Μάλιστα απόπειρες, προσπάθειες και πρωτοβουλίες που υπάρχουν σε διάφορους κλάδους, όπως π.χ Ναυτεργάτες, για συνέχιση και κλιμάκωση των αγώνων στοχοποιούνται από τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ και διεκδικώντας τον ρόλο ιδιοκτήτη του κινήματος και της γνωστής του αντίληψης ως κατόχου της μοναδικής αλήθειας και του αλάθητου του Πάπα δίνει λυσσασμένη μάχη σε ιερή συμμαχία και από κοινού με τις δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού να αποτρέψει οποιαδήποτε κινητοποίηση, δράση, αγώνα και πρωτοβουλία διότι όπως διακηρύσσει το ιερατείο του, ελλοχεύει ο κίνδυνος του εκφυλισμού και κατά συνέπεια η συνέχιση των αγώνων είναι τουλάχιστον τυχοδιωκτισμός….

Οι υπόλοιπες δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα (τύπου Παναγόπουλου) σε όλα τα επίπεδα του συνδικαλιστικού κινήματος τόσο πριν όσο και τώρα που ήταν αυτοί που έβαζαν την πλάτη για να περάσει ο αρμαγεδώνας των βάρβαρων μονοπωλιακών πολιτικών, πανηγυρίζουν για την στροφή του ΠΑΜΕ στον ρεαλισμό….

Ενώ η κυβέρνηση συνεχώς στην περίφημη διαπραγμάτευση για ασφαλιστικό – φορολογικό, κόκκινα δάνεια, ιδιωτικοποιήσεις, προστασία πρώτης κατοικίας καταπατά για πολλοστή φορά τις κόκκινες γραμμές, εισπράττει από την συνδικαλιστική ηγεσία απάθεια, αδράνεια και το κίνημα παραμένει εγκλωβισμένο στην προδοτική γραμμή και απόφαση της ανάσχεσης των αγώνων μέχρι να πάει το νομοσχέδιο στην Βουλή….

Ταυτόχρονα το ΠΑΜΕ και οι δυνάμεις του πραγματοποιεί στο διάστημα αυτό και δύο συλλαλητήρια έτσι ώστε να διατηρούνται και τα προσχήματα της διαφορετικότητας από τις άλλες κατεστημένες δυνάμεις του συνδικαλιστικού κινήματος!!!

Η κυβέρνηση σε αντίθεση με την εξωνημένη και βαθιά φθαρμένη και χρεοκοπημένη ηγεσία Παναγόπουλου – Κουτσιούκη – Ομάδα ΜΕΤΑ στην ΓΣΕΕ (Βασιλόπουλος), σχεδιάζει τις κινήσεις της έτσι ώστε το νομοσχέδιο έκτρωμα να περάσει όσο πιο ανώδυνα, να μετριάσει και να εξουδετερώσει τις οποιεσδήποτε εργατικές αντιστάσεις.

Στο πλαίσιο αυτό επιλέγει α) να το καταθέσει την μεγάλη εβδομάδα, β) να το περάσει με την μορφή του κατεπείγοντος και γ) να το εισάγει στην ολομέλεια το Σαββατοκύριακο μετά το Πάσχα που η συντριπτική πλειοψηφία του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα είναι κλειστή……

Επίσης η ηγεσία της ΓΣΕΕ παίρνει ακόμα μια «ταξική» απόφαση, αυτή του γιορτασμού της Πρωτομαγιάς που την πραγματοποιεί την Κυριακή 8/5/2016 και την οποία υποτίθεται την πήρε για να μπλοκάρει τα ανοιχτά εμπορικά καταστήματα και για τα οποία ουδείς στην συνέχεια ενδιαφέρεται να μπλοκάρει την λειτουργία τους, εκτός μεμονωμένων δυνάμεων και ομάδων της αγωνιστικής και κινηματικής αριστεράς. Ο εκφυλισμός σε όλο το μεγαλείο του….

Η παραπάνω αναφορά αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι μεταξύ των άλλων η ηγεσία των συνδικάτων έχει αποκοπεί από τα προβλήματα, τις αγωνίες των εργαζομένων ενώ μέρος της είναι πλήρως ενσωματωμένο στο σύστημα και υπηρετεί τα συμφέροντά του ενώ το υπόλοιπο μέρος του έχει επικίνδυνα πρωτοφανή ανικανότητα να διαχειριστεί την κρίσιμη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στα συνδικάτα και οδηγεί τους εργαζόμενους συνέχεια με γοργούς ρυθμούς στην απομάκρυνση, στην αποχή, στην αδράνεια….

Η κρίση εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας ποτέ δεν ήταν μεγαλύτερη στην διάρκεια της μεταπολιτευτικής περιόδου μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Είναι προφανές ότι οι δυνάμεις που αποτελούν την ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος, ιδιαίτερα στον ιδιωτικό τομέα, και οι κυρίαρχες σε αυτές παρατάξεις έχουν την απόλυτη ευθύνη για την ήττα του κινήματος καθ’ όλη την περίοδο των καταστροφικών μνημονιακών πολιτικών. Στις συνθήκες αυτές που διαμορφώνονται οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να επιλέξουν τον δρόμο της αποστράτευσης, της απομάκρυνσης και της αποχής από τους αγώνες, αντίθετα πρέπει και οφείλουν να συμβάλλουν με όλες τους τις δυνάμεις στην ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος και την αναγέννηση των πρωτοβάθμιων σωματείων καθώς και το συντονισμό, την κοινή δράση στην κατεύθυνση ενός αυθεντικού ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος που θα έχει την δύναμη, την θέληση και τον σωστό προσανατολισμό για να υπερασπίζονται τα συμφέροντα και τα δικαιώματά τους.       

Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΩΝ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ

ΤΟΥ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΟΥ – ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΥ

Οι Ναυτεργάτες από τον περασμένο Νοέμβρη του 2015 (είχε προηγηθεί η 12μηνη πάλη ενάντια στην απλήρωτη ναυτική εργασία) έχουν στο ενεργητικό τους τις περισσότερες μέρες απεργιακών αγώνων όσο κανένας άλλος κλάδος στην χώρα μας.

Με πρωτοβουλίες της ΠΕΝΕΝ έγιναν συγκεντρώσεις, πορείες, διαδηλώσεις, καταλήψεις και γενικότερα αναπτύχθηκε ένας πολύμορφος αγώνας τόσο ενάντια στο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο όσο και στα υπόλοιπα προβλήματα όπως ο αγώνας ενάντια στην εφοπλιστική ασυδοσία, την φοροασυλία, την μαύρη ανασφάλιστη εργασία, τις ΣΣΕ, τα εργασιακά και άλλα προβλήματα.

Ο αγώνας αυτός για πρώτη φορά με τόσο έντονο, ανάγλυφο και αποκαλυπτικό τρόπο έφερε στο προσκήνιο την απόσταση αλλά και την μεγάλη αντίθεση ανάμεσα στους Ναυτεργάτες εν ενεργεία και συνταξιούχους με την χρεοκοπημένη ηγεσία της ΠΝΟ, του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού στην οποία τα τελευταία χρόνια προστέθηκε και η ομάδα του κομματικού συνδικαλισμού που από κοινού διαχειρίζονται την στρατηγική και τακτική της Ομοσπονδίας και από κοινού έχουν βαρύτατες ευθύνες για τα συντριπτικά πλήγματα που έχουν δεχθεί τα δικαιώματα και οι κατακτήσεις του Ναυτεργατικού κόσμου της χώρας από τις πολιτικές τόσο των προηγούμενων κυβερνήσεων Ν.Δ – ΠΑΣΟΚ αλλά και από την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.

Οι δυνάμεις αυτές, πλέον έχει διαπιστωθεί και αποκαλυφθεί πλήρως, παρά την διαφορετική λεκτική ρητορική των ηγεσιών ΠΕΜΕΝ – ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ – ΠΕΕΜΑΓΕΝ, συμπλέουν, συμπορεύονται και συναποφασίζουν και στο παραμικρό πρόβλημα σε αγαστή και αρμονική συνεργασία!!!

Από τον Νοέμβρη του 2015 έως και στον επίλογο των κινητοποιήσεων την 4ήμερη απεργία είχαν κοινή και ενιαία θέση ενάντια στις κινητοποιήσεις, τις υπονόμευσαν με τον πιο άθλιο τρόπο. Η συμμετοχή και ο ρόλος τους στην οργάνωση, την προετοιμασία και την διεξαγωγή τους ήταν παντελώς ανύπαρκτες ενώ η παρέμβασή τους, ιδιαίτερα στα πληρώματα των πλοίων, ήταν αποκαρδιωτική έως τραγική.

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ όλο αυτό το διάστημα δεν κατάφεραν να κινητοποιήσουν, ιδιαίτερα στις συγκεντρώσεις, παρά ελάχιστα άτομα κατά 90% συνταξιούχους και μέσα σε αυτούς μετρημένους στα δάκτυλα του ενός χεριού εν ενεργεία Μηχανικούς, Μαγείρους και Μηχανοδηγούς….

Ανάλογη εικόνα υπήρχε και στα κλιμάκια όπου στα περισσότερα λιμάνια δεν είχαν ούτε έναν εκπρόσωπό τους να στείλουν. Είναι χαρακτηριστικό, όλο αυτό το διάστημα δεν πραγματοποίησαν ούτε μια συγκέντρωση, ούτε διαδήλωση, ούτε μια οργανωμένη σύσκεψη στα καράβια….

Το μόνο που ανακοινώνουν είναι η συμμετοχή τους στις κινητοποιήσεις του ΠΑΜΕ στις οποίες δεν συμμετέχει ούτε ένα μέλος από τα πληρώματα των πλοίων με τα οποία έχουν πάρει εδώ και χρόνια διαζύγιο και η όποια επικοινωνία και σύνδεση με αυτά είναι από τραγική έως δυσάρεστη για αυτούς….

Παρ’ όλα αυτά ο ρόλος τους δεν ήταν μόνο ανεπαρκής έως ανύπαρκτος αλλά ταυτόχρονα ήταν άθλιος, υπονομευτικός και απεργοσπαστικός!!!! Ήταν αυτοί που έκαναν τα πάντα για να υπονομεύσουν το κοινό μέτωπο με τους υπόλοιπους εργαζόμενους στην Ναυτιλία και τα ασφαλιστικά μας Ταμεία. Ήταν αυτοί που έβαλαν βέτο στην κοινή συμπόρευση με τους απόμαχους της θάλασσας και επανειλημμένα τους επιτέθηκαν με στόχο να αποσπασθούν από την κοινή προσπάθεια και συντονισμένη πάλη.

Ήταν αυτοί που απαίτησαν να μην συμμετέχουν στις συναντήσεις με τη ηγεσία του ΥΕΝ όπως επίσης να μην έχουν λόγο στις συγκεντρώσεις….

Ήταν αυτοί που από κοινού με τον γνωστό εργοδοτικό και φίλα προσκείμενο όλων των κυβερνήσεων Γ.Γ της ΠΝΟ αποφάσισαν 4ήμερη απεργία χωρίς να πάρουν και τα ελάχιστα οργανωτικά μέτρα, με αποτέλεσμα στην κορυφαία όπως διατείνονταν απεργιακή μάχη ενάντια στο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο να διαπιστωθούν δεκάδες προβλήματα που η ανικανότητα, η αμέλεια, σε συνδυασμό με την σκοπιμότητα, κινδύνευσαν να την τινάξουν στον αέρα!!!

Τα παραδείγματα πολλά και σοβαρά τα οποία ο εκπρόσωπος της ΠΕΝΕΝ ανέλυσε στην τελευταία συνεδρίαση της ΠΝΟ στην οποία αποχώρησαν οι εκπρόσωποι του κομματικού συνδικαλισμού….

Χαρακτηριστικό παράδειγμα (ένα από τα πολλά), δύο κρουαζιερόπλοια στο Τροκαντερό, δίπλα από το λιμάνι του Πειραιά, πραγματοποιούσαν κανονικά δρομολόγια επί 3ήμερο ενώ οι εκπρόσωποι των δυνάμεων του κομματικού συνδικαλισμού απολάμβαναν με τις ώρες τον καφέ τους κάθε πρωί στο λιμάνι του Πειραιά και όταν τους ζητήθηκε η παρουσία των εκπροσώπων τους στην προσπάθεια αυτή, έστω και την τελευταία μέρα, να υπάρχει συνδικαλιστική παρέμβαση στα πλοία αυτά, την αρνήθηκαν λέγοντας ότι δεν έχουν άλλες διαθέσιμες δυνάμεις, ότι ετοιμάζονται για την συνεδρίαση της Διοίκησης της ΠΝΟ….. Χάρις στην παρέμβαση της ΠΕΝΕΝ και της ΠΕΑΘΕΝ τα πλοία αυτά απήργησαν.

Όμως φάνηκε πώς οι δυνάμεις του κομματικού συνδικαλισμού εννοούν τον ρόλο τους και πόσο νοιάζονταν για την επιτυχία της απεργίας.

Είναι αυτοί οι οποίοι τα τελευταία χρόνια έχουν αναλάβει (άραγε με ποια ανταλλάγματα;) την προστασία της ηγεσίας της ΠΝΟ την οποία φανατικά υπερασπίζονται και έχουν την αξίωση οι άθλιοι ηγετίσκοι του κομματικού συνδικαλισμού τύπου Τσιμπόγλου να μην παρίστανται Ναυτεργάτες από τα πλοία και άνεργοι στα γραφεία της ΠΝΟ και στις συνεδριάσεις των οργάνων της!!!

Προφανώς οι Ναυτεργάτες είναι αντίπαλοί τους και αντιμετωπίζονται ως εχθροί και υπονομευτές αφού δεν ανταποκρίνονται στις φαιδρότητες των χρεοκοπημένων κομματικών ηγετίσκων οι οποίοι αποδεικνύεται για πολλοστή φορά ότι είναι πλήρως απομονωμένοι, αποξενωμένοι και απομακρυσμένοι πριν από όλα από τα μέλη τους και στην συνέχεια από την ολότητα του Ναυτεργατικού μας κόσμου.

Είναι τέτοιο δε το κατάντημά τους που μετατρέπονται σε καταδότες και ρουφιάνους προς τις εφοπλιστικές εταιρίες κάθε αγωνιστικού ναυτεργατικού στοιχείου που αντιστέκεται, αντιδρά και αντιπαλεύει την χρεοκοπημένη τακτική τους.

Είναι άραγε τυχαίο ότι στις πρόσφατες συνελεύσεις των Σωματείων ΠΕΜΕΝ – ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ – ΠΕΕΜΑΓΕΝ δεν ξεπερνούσαν συνολικά και στα 3 σωματεία τα 70 άτομα!!!

Είναι τυχαίο ότι οι Μηχανικοί εδώ και χρόνια δεν έχουν καμιά οργανωτική, συνδικαλιστική και Σωματειακή επαφή και σχέση ενώ στα άλλα δύο Σωματεία είναι ακόμη πιο άσχημη η εικόνα τους!!

Αντίθετα τα πρόσωπα που ηγούνται αυτών των δυνάμεων κατέχουν την υψηλή «διάκριση» της μετριότητας, της ανεπάρκειας και της ανικανότητας. Πώς άραγε να προβούν σε οποιαδήποτε αγωνιστική πρωτοβουλία όταν αποδεδειγμένα και σε βάθος χρόνου δεν τους ακολουθεί ούτε ένα μέλος τους παρά μόνο ελάχιστοι συνταξιούχοι και αυτοί όχι Μηχανικοί, αλλά Ναύτες στην συντριπτική τους πλειοψηφία….

Στο πλαίσιο αυτών των εξελίξεων οι δυνάμεις του κομματικού συνδικαλισμού εισπράττοντας καθημερινά την απαξίωση και την περιφρόνηση από τους Ναυτεργάτες και τα μέλη τους αντί να επανεξετάσουν την τακτική και την στρατηγική τους, τον ρόλο που διαδραματίζουν, τις άθλιες συμμαχίες που συνάπτουν και τον γενικότερο προσανατολισμό τους επιλέγουν και στοχοποιούν την ΠΕΝΕΝ και τα στελέχη της οι οποίοι, κατ΄ αυτούς, είναι η αιτία όλων των δεινών.

Στα πλαίσια αυτής της άθλιας και καταγέλαστης τακτικής στην προχθεσινή συνεδρίαση της Διοίκησης της ΠΝΟ στην οποία προσήλθαν μεμονωμένα 2-3 Ναυτεργάτες και ένας εξ αυτών διατύπωσε και εξέφρασε την αντίθεσή του στην τακτική της ΠΝΟ και της πλειοψηφίας της, αυτό έδωσε για άλλη μια φορά την αφορμή να προκαλέσουν και να δημιουργήσουν ένα σοβαρό επεισόδιο με πρωταγωνιστή τον Πρόεδρο των Μαγείρων, τον επί σειρά ετών εργοδοτικό – κυβερνητικό συνδικαλιστή (στέλεχος της ΠΑΣΚΕ και του ΠΑΣΟΚ έως πριν λίγο καιρό), ο οποίος υπηρέτησε ως πιστό μαντρόσκυλο το πιο εξαχρειωμένο μοντέλο εφοπλιστόδουλου συνδικαλισμού και ο οποίος πρόσφατα έγινε αποδεκτός στις γραμμές του ΠΑΜΕ και μάλιστα τον εξέλεξαν και στην τοπική τους γραμματεία του Πειραιά. Ο εφοπλιστόδουλος αυτός συνδικαλιστής επιτέθηκε αναιτιολόγητα στον Ταμία της ΠΕΝΕΝ με βαρύτατους ρατσιστικού και αλήτικου περιεχομένου χαρακτηρισμούς.

Το επεισόδιο αυτό που ξεφεύγει από τα όρια της συνδικαλιστικής αντιπαράθεσης, με πρωτοβουλία του ίδιου του Ταμία της ΠΕΝΕΝ, θεωρήθηκε απαραίτητο να καταθέσει μηνυτήρια αναφορά σε βάρος ενός προσώπου ο οποίος πιστεύει ότι επειδή εντάχθηκε στο ΠΑΜΕ έχει ασυλία να ξεστομίζει και να προκαλεί με τον πιο βρώμικο τρόπο!!

Είναι προφανές για την ΠΕΝΕΝ και την Διοίκησή της ότι οι διαφορές ακόμη και αυτών του υποκόσμιου τύπου από φασιστοειδή δεν μπορούν να επιλύονται στα πλαίσια των αστικών δικαστηρίων.

Κατά τα λοιπά οι δυνάμεις του κομματικού τόξου οι οποίες όσο πιο πολύ συμβιβάζονται, υποτάσσονται και υποχωρούν από τις ταξικές αναφορές τους τόσο περισσότερο αναζητούν και στοχοποιούν συνεπείς δυνάμεις που παλεύουν και μάχονται για τα συμφέροντα και τα δικαιώματα της εργατικής τάξης και όλων των εργαζομένων.

Τους παραδίδουμε για άλλη μια φορά στην αλάνθαστη κρίση των Ναυτεργατών και είμαστε απόλυτα βέβαιοι για την ετυμηγορία τους.

Πειραιάς 11/5/2016      

Η Διοίκηση της ΠΕΝΕΝ