Αλληλεγγύη στους πυρόπληκτους Τα μνημονιακά πλεονάσματα και οι περικοπές καταστρέφουν τα δάση, τις γειτονιές και τις ζωές μας!

Αλληλεγγύη στους πυρόπληκτους

Τα μνημονιακά πλεονάσματα και οι περικοπές καταστρέφουν τα δάση, τις γειτονιές και τις ζωές μας!

Τους 81 έχουν φτάσει πλέον οι νεκροί από τις καταστροφικές πυρκαγιές που έπληξαν Ανατολική και Δυτική Αττική και ιδιαίτερα τη Ραφήνα, το Μάτι και το Νέο Βουτζά. Εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας, αλλά και την αλληλεγγύη μας στις οικογένειες που μετράνε νεκρούς, τραυματίες και αγνοούμενους και που μέσα σε μια στιγμή έχασαν τους κόπους μιας ζωής.

Χιλιάδες εργαζόμενοι, έτρεξαν άμεσα να δείξουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους. Από τους Αιγύπτιους και ντόπιους ψαράδες που έσωσαν εκατοντάδες από τις φωτιές και τον πνιγμό, τους εκατοντάδες μετανάστες, πρόσφυγες και ντόπιους που έτρεξαν μαζικά να δώσουν το αίμα τους στα νοσοκομεία, μέχρι τις χιλιάδες κόσμου και τα δεκάδες συνδικάτα, που έστειλαν βοήθεια από το υστέρημά τους. Ένα δυνατό μήνυμα για το ποιες είναι οι προτεραιότητες της πλειοψηφίας της κοινωνίας.

Οι καταστροφικές πυρκαγιές είναι δυστυχώς, άλλη μία απόδειξη, για το τι έχουν σημάνει, για τις ζωές εκατομμυρίων εργατών και εργατριών τα μνηµόνια και οι περικοπές, που δέκα χρόνια τώρα έχουν ρημάξει κάθε υπηρεσία που έχει ανάγκη η κοινωνία. Ιδιαίτερα όταν αντιμετωπίζει έκτακτες καταστάσεις

Δείχνουν με δραματικό τρόπο τι σημαίνει ο στόχος των μνημονιακών πλεονασμάτων, με τις άγριες περικοπές και τις ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών που κάνουν αδύνατη την προστασία του κόσμου. Όπως στην δασοπυρόσβεση που μείωσαν τα λεφτά από 500 εκατ. ευρώ το 2009, σε 397 εκατ. φέτος και έχουν αφήσει την δασοπροστασία και τη πυροσβεστική υπηρεσία με λιγοστά μέσα και χωρίς τις απαραίτητες προσλήψεις. Με προσωπικό που δουλεύει σε άθλιες συνθήκες, με συμβασιούχους που βρίσκονται συνέχεια υπό την απειλή της απόλυσης. Είναι χαρακτηριστικό των προτεραιοτήτων, την ώρα που το 2,5% του ΑΕΠ πάει για πολεμικούς εξοπλισμούς, ο στόλος των πυροσβεστικών αεροπλάνων δεν αρκεί, αλλά δεν ανανεώνεται! Τα καναντέρ πετάνε εδώ και σαράντα χρόνια χωρίς ανανέωση. Το ίδιο συμβαίνει στους Δήμους που στενάζουν από τις ελλείψεις προσωπικού, που δεν φτάνει για την καθημερινότητα, πόσο μάλλον για τις «έκτακτες περιπτώσεις». Στην υγεία και πρόνοια, με νοσοκομεία και υπηρεσίες που λειτουργούν στο κόκκινο, µε μεγάλες ελλείψεις και τεράστιες δυσκολίες να αντιμετωπίσει τις έκτακτες συνθήκες. Το ίδιο στα σχολεία. Με ιδιωτικοποιήσεις όπως στην ΔΕΗ και την ΕΥΔΑΠ που θα σημαίνουν μεγαλύτερους κινδύνους, από το δίκτυο ηλεκτροδότησης που παραμένει ασυντήρητο και αδυναμία να υπάρχει παροχή νερού σε κρίσιμες στιγμές. Ο κρατικός προϋπολογισμός για Δημόσια έργα παραμένει στο μηδέν, γιατί δεν το επιτρέπουν τα μνημόνια και οι δανειστές, και έτσι οι μελέτες για έργα όπως τα αντιπυρικά, έχουν μείνει για χρόνια στα χαρτιά.

Αλλά ακόμα και οι ακραίες καιρικές συνθήκες και η κλιματική αλλαγή, δεν είναι ένα ανεξήγητο φαινόμενο. Είναι αποτέλεσμα του ίδιου του καπιταλισμού, που έχει υποτάξει τις ανάγκες μας και την ίδια την ζωή στο Πλανήτη, στα κέρδη των αφεντικών της βιομηχανίας πετρελαίου και αυτοκινήτου. Η ίδια λογική έχει οδηγήσει στη τσιμεντοποίηση των δασών, στην παράδοση τους στην ασυδοσία του κατασκευαστικού κεφαλαίου, την εμπορευματοποίηση, με καταστροφικές συνέπειες στο περιβάλλον. Το ζήσαμε και με την τραγωδία, στα μπαζωμένα ρέματα της Μάνδρας. Είναι η ίδια λογική που λέει ότι προτεραιότητα είναι η πληρωμή του χρέους και όχι οι ανάγκες μας.

Αν δεν βάλουμε ψηλά στην ατζέντα τις ανάγκες της κοινωνίας και όχι τις προτεραιότητες μιας μικρής πλούσιας μειοψηφίας, θα επαναληφθούν αντίστοιχες τραγικές καταστροφές. Χρειάζεται να παλέψουμε και να απαιτήσουμε:

• Να αποζημιωθούν στο 100% οι καταστροφές που έγιναν και όχι να φορτωθούν οι κάτοικοι με νέα δάνεια.
• Άμεσα μέτρα προστασίας για τη στέγαση, τη σίτιση, την ένδυση όσων έχουν ανάγκη.
• Δωρεάν νερό, ρεύμα, μεταφορές για όσο χρειαστεί.
• Κανείς εργαζόμενος που έχει πληγεί, να μη χάσει τη δουλειά του.
• Μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού σε δήμους, υγεία, σχολεία, και σε όλες τις κοινωνικές υπηρεσίες. Μονιμοποίηση των συμβασιούχων.
• Ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις των ΔΕΚΟ, να βάλουμε φρένο στα κέρδη των αρπακτικών της αγοράς, στην ιδιωτικοποίηση του νερού, της ΔΕΗ, των δημόσιων συγκοινωνιών.

Να ξεδιπλώσουμε τους αγώνες μας ενάντια στα ματωμένα πλεονάσματα, στον προϋπολογισμό των περικοπών. Λεφτά για τις εργατικές ανάγκες και όχι για τους τραπεζίτες και το χρέος.