ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΑ, Βήμα, in.gr, tovima.gr, ΒΗΜΑFM,

ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ

ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΑ, Βήμα, in.gr, tovima.gr, ΒΗΜΑFM, ΕΘΝΟΣ, Μέγκα και ΟΧΙ οι ΤΡΑΠΕΖΕΣ

Οι τελευταίες εξελίξεις στο κλάδο χρειάζεται να σημάνουν συναγερμό για όλους τους συναδέλφους. Μπροστά μας είναι σε εξέλιξη ένα από τα μεγαλύτερα κανόνια στον χώρο των ΜΜΕ, με κίνδυνο χιλιάδες συνάδελφοι να χάσουν τη δουλειά τους. Στον ΔΟΛ, στον Πήγασο, στο Μέγκα, δίνονται ανάσες ζωής, για να κρατηθούν ανοιχτά, όμως κάθε μέρα η κατάσταση χειροτερεύει για τους συναδέλφους που παραμένουν απλήρωτοι και σε ανασφάλεια.

Από αρχές του 2017, οι τράπεζες, στις οποίες χρωστάει ο Ψυχάρης, αναλαμβάνουν τον ΔΟΛ για «εκκαθάριση εν λειτουργία» και όπως μοιάζει παρόμοια μοίρα προδιαγράφουν εκδότες και τραπεζίτες και για τον Πήγασο  και για το Μέγκα. Χρειάζεται όλος ο κλάδος να μπει μπροστά για να αποτρέψουμε μια τέτοια εξέλιξη. Οι δουλειές χιλιάδων συναδέλφων δεν πρέπει να γίνουν θυσία στα επιχειρηματικά παιχνίδια εκδοτών και τραπεζιτών.

Τα ΝΕΑ, το Βήμα, το in.gr, tovima.gr, (και το ίδιο ισχύει και για το Μέγκα κλπ) οδεύουν προς κλείσιμο όχι γιατί δεν έχουν αναγνωσιμότητα, επισκεψιμότητα, ή ακροαματικότητα. Στην διαλυμένη από την κρίση αγορά των ΜΜΕ παραμένουν από τα ΜΜΕ που είναι «πετυχημένα» Ο λόγος που οδηγούνται στο λουκέτο είναι γιατί τα αφεντικά τους όλα τα προηγούμενα χρόνια, για να εξυπηρετήσουν τα επιχειρηματικά τους σχέδια δανείστηκαν δεκάδες εκατομμύρια από τις τράπεζες.

Και μην βιαστεί κανείς να πει ότι αυτά τα χρήματα τα «έφαγαν» μαζί με τους  εργαζόμενους. Το ανάποδο συνέβη.  Οι εργαζόμενοι βρίσκονται εδώ και μία δεκαετία κάτω από την πίεση των επιθέσεων  από τα αφεντικά τόσο στους μισθούς όσο και στις θέσεις εργασίας. Οι εκδότες, ξόδεψαν αυτά τα εκατομμύρια σε  λανθασμένες επιχειρηματικές επιλογές, σε προσωπικό πλουτισμό (ακόμη και τώρα κάνουν διακοπές και μάλιστα στο εξωτερικό) και τώρα καλούν τους εργαζόμενους «να πληρώσουν το μάρμαρο». 

Και αυτό δεν έχει καμιά διαφορά  με το κανόνι του Μαρινόπουλου, των Σπρίντερ, και δεκάδων άλλων επιχειρήσεων που τα αφεντικά τους τις φαλίρισαν, μετακόμισαν οι ίδιοι σε «άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητες» και άφησαν τους εργαζόμενους με τα απλήρωτα δάνεια, και προβλήματα επιβίωσης.

Την ίδια ώρα, η σωτηρία των τραπεζών από τα «κόκκινα επιχειρηματικά δάνεια», έχει αναγορευτεί σε εθνικό στόχο τόσο από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ όσο και από τους προηγούμενους διαχειριστές. Συνέχιση των μνημονίων για να εξασφαλίσουν χρήματα για τις «τράπεζες – ζόμπι» που έχουν απομείνει. Η κατάληξη και αυτής της επιλογής, είναι οι εργαζόμενοι «να πληρώσουν το μάρμαρο». 

Απέναντι σε αυτές τις συμπληγάδες, η μοναδική απάντηση είναι μία: ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΟΥΝ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΤΟΝ ΔΟΛ, ΤΟΝ ΠΗΓΑΣΟ, ΤΟ ΜΕΓΚΑ. Να πάρουν οι εργαζόμενοι στα χέρια τους τα ΝΕΑ, το Βήμα, το in.gr, tovima.gr, το ΕΘΝΟΣ, το Μέγκα και να τα δουλέψουν αυτοί αφού αφεντικά, τραπεζίτες και  κυβέρνηση είναι ανίκανοι.

Ο κλάδος έχει εμπειρία από τέτοιους αγώνες. Με κορυφαίο παράδειγμα την ΕΡΤ και τον αγώνα ενάντια στο μαύρο, αλλά και από πιο πριν. Τον αγώνας στον Ελεύθερο Τύπο όταν τον έκλεινε η Γιάννα, στο ΑΛΤΕΡ και στην Ελευθεροτυπία. Με αυτές τις εμπειρίες, χρειάζεται να κινηθούμε αποφασιστικά σε όλα τα «μαγαζιά» που κινδυνεύουν με λουκέτο, σε αυτήν την κατεύθυνση  και με την στήριξη όλου του κλάδου. Να τα μετατρέψουμε από παραρτήματα της μνημονιακής προπαγάνδας σε φωνή της αγωνιζόμενης κοινωνίας που ασφυκτιά μετά από 7 χρόνια μνημονίων.

Δεν χρειαζόμαστε αναστολή των απεργιών γιατί μπήκαν κάποια ελάχιστα χρήματα από αυτά που χρωστάνε τα αφεντικά. Αντίθετα χρειαζόμαστε κλιμάκωση. Κατ’ αρχάς σε όλο τον κλάδο. Όπως βγήκαμε όλοι στους δρόμους για το ΑΛΤΕΡ και την Ελευθεροτυπία παλιότερα,  για την ΕΡΤ το 2013, για τις δουλειές των συναδέλφων των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών το φθινόπωρο, τώρα, στο μεγαλύτερο κανόνι του κλάδου χρειάζεται ο απεργιακός ξεσηκωμός όλου του κλάδου. Με απεργία όλων των Ενώσεων και συγκέντρωση έξω από τον ΔΟΛ

Κλιμάκωση όμως και στα ίδια τα μαγαζιά. Να βγάλουμε αγωνιστικά και απεργιακά ΝΕΑ, ΒΗΜΑ, ΕΘΝΟΣ και αντίστοιχα στα υπόλοιπα μέσα.

Μονάχα με έναν τέτοιο προσανατολισμό και μια τέτοια προοπτική μπορούμε να σταματήσουμε τον κατήφορο που μας επιφυλάσσουν εκδότες, καναλάρχες, τραπεζίτες και κυβέρνηση.