ΟΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ

ΟΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ 

ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ

με απεργιακή κλιμάκωση και συντονισμό

Η σύγκρουση με τις ιδιωτικοποιήσεις και συνολικά των πολιτική των μνημονίων συνεχίζεται απεργιακά. Στις 8 Ιούνη έγινε μια πετυχημένη, μαζική, απεργιακή κινητοποίηση, όπου χιλιάδες εργαζόμενοι στα Νοσοκομεία, εκπαιδευτικοί, λιμενεργάτες και εργαζόμενοι στις συγκοινωνίες απέργησαν, και βρέθηκαν στους δρόμους, διαδηλώνοντας ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και τις περικοπές. Αυτή η μάχη συνεχίζεται με δεκάδες χώρους να είναι ξεσηκωμένοι.

Οι Λιμενεργάτες  συνεχίζουν με 48ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες εδώ και είκοσι μέρες. Οι εργαζόμενοι του ΟΣΕ μπαίνουν στη μάχη ενάντια στην ιδιωτικοποίηση με στάσεις εργασίας και απεργία στις 22 Ιούνη και συγκέντρωση στο ΤΑΙΠΕΔ. Οι συγκοινωνίες συνεχίζουν το απεργιακό τους πρόγραμμα και προσανατολίζονται σε απεργία και συγκέντρωση μαζί με το ΟΣΕ έξω από το ΤΑΙΠΕΔ. Στις 22 Ιούνη ξεκινάει το συνέδριο των δασκάλων με μαζική κινητοποίηση των αναπληρωτών, προσπαθώντας να βγάλουν από το συνέδριο απόφαση για απεργία διαρκείας από Σεπτέμβρη. Οι εργαζόμενοι στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας έχουν προκηρύξει απεργία από 20 έως τις 25 Ιούνη ενάντια στο ξεπούλημα των 14 περιφερειακών αεροδρομίων. Στις 22 Ιούνη το απόγευμα μαζικοί φορείς, συνδικάτα και δημοτικές κινήσεις οργανώνουν στο Ελληνικό, συγκέντρωση ενάντια στο ξεπούλημα του Ελληνικού στον Λάτση που προωθεί το ΤΑΙΠΕΔ. 

Και στις 29 Ιούνη τα νοσοκομεία προχωράνε ξανά σε νέα πανελλαδική στάση εργασίας και απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη την χώρα. Δύο μέρες πριν, στις 27 Ιούνη στις 8 το πρωί, η ΚΕΕΡΦΑ και μια σειρά συνδικάτα οργανώνουν συγκέντρωση έξω από το εφετείο απαιτώντας την καταδίκη των δολοφόνων της Χρυσής Αυγής.  

Η σύγκρουση από τη μεριά των εργαζόμενων ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και την πολιτική των μνημονίων που εφαρμόζει ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζεται και κλιμακώνεται. Η κυβέρνηση Τσίπρα μπορεί να απέφυγε τη μεγάλη σύγκρουση για το ασφαλιστικό με τα κοινοβουλευτικά τρικ των ψηφοφοριών στη βουλή μέσα στις γιορτές, Σαββατοκύριακα και κατεπείγοντα, αλλά η σύγκρουση δεν έχει σταματήσει. Αντίθετα η μάχη κλιμακώνεται  και η δυνατότητα να γίνει και εδώ της Γαλλίας είναι μπροστά μας.

Πίσω από τη κυβερνητική προπαγάνδα, που θυμίζει απελπιστικά του Σαμαροβενιζέλους,  ότι τάχα τα δύσκολα τελείωσαν και τώρα έρχονται τα χρήματα και η χαλάρωση η πραγματικότητα είναι ότι ο Ιούνης έχει  ατζέντα κρίσης και περισσότερων  αντεργατικών επιθέσεων. Τίποτα δεν τελείωσε με την ψήφιση των βάρβαρων πολυνομοσχέδιων για το ασφαλιστικό και τον «κόφτη».

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, αποτελεί άμεση προτεραιότητα η στήριξη και η διεύρυνση των απεργιών που κοντράρουν τις ιδιωτικοποιήσεις και συνολικά τις επιθέσεις της κυβέρνησης εδώ και τώρα. Να μετατρέψουμε την 22 Ιούνη σε πανεργατική απεργία ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και την πολιτική των μνημονίων.  Να πάρουμε αποφάσεις από σωματεία και ομοσπονδίες που να συμμετέχουν στην απεργιακή κινητοποίηση στις 22 Ιούνη. Να απαιτήσουμε από τα εργατικά Κέντρα την ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ να στηρίξουν τον αγώνα ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, με απεργία εκείνη την ημέρα.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ οργανώνει αυτόν το νέο γύρο επιθέσεων ενάντια στους εργαζόμενους στο όνομα της «Ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας». Όμως αυτή η προοπτική τρίζει συθέμελα. Στην Γαλλία με μαζικές απεργίες διαρκείας οι εργαζόμενοι έχουν στριμώξει τον Ολάντ απαιτώντας την απόσυρση του νόμου που ψήφισε. Στις 23 Ιούνη είναι το δημοψήφισμα για το BREXIT  στην Βρετανία, και όλα δείχνουν ότι ακόμη και αν δεν φύγει η Βρετανία από την ΕΕ, το χτύπημα στην ΕΕ θα είναι ανεπανόρθωτο. Και τρείς μέρες μετά έχουν εκλογές στην Ισπανία με την αριστερά να βγαίνει δεύτερη δύναμη στα γκάλοπ. Η ουσία είναι ότι το μέλλον για την ΕΕ είναι ένα μέλλον με συνέχεια της οικονομικής κρίσης και πολιτικής αστάθειας, μεγαλύτερης από ποτέ  

Απέναντι στα ψέματα της κυβέρνησης ότι δεν υπάρχει άλλη διέξοδος οι εργαζόμενοι προβάλουμε το δικό μας δρόμο. Και αυτό σημαίνει ότι στην προμετωπίδα των εργατικών διεκδικήσεων να βάλουμε τη διαγραφή του χρέους. Να πάψουμε να αποπληρώνουμε δις. ευρώ κάθε χρόνο για να γεμίζουν τα σεντούκια των τραπεζιτών ντόπιων και Ευρωπαίων. Να συγκρουστούμε με το Ευρώ και την Ε.Ε. Να κρατικοποιηθούν οι τράπεζες και όλες οι μεγάλες  επιχειρήσεις κάτω από τον έλεγχο των εργαζόμενων.